در زندگی به دیوار بتنی تکیه کن
نه به شیشه های رنگی ینجره
گرچه به ظاهر تمیز ، زیبا ، شفاف و محکم است
ولی زمین لرزه بی خبر می آید
اصلا تکیه نکن
در فضای آزاد باش
امن و آسوده .
افسوس برای قلم و احساس ، که سالها برای او جنبید و با او آلوده شد .
من آن تنهای واقع بین و خارم که در کنج اتاقی تنگ گریانم
فرار از مرگ و تنهایی نخواهم
غم و مرگ و تنهایی ارزشش نیست ، من برای روشنای دل در نوشتارم .
یک توصیه دوستانه :
در زندگیتان ابتدا ارزش هر چیز و یا هر کس را ببینید و بعد از آن برای بدست آوردن آن تلاش کنید ، فکر کنید ، علاقه نشان دهید ، سختی بکشید و یا حتی گریه کنید ...
حالا میتواند برای بدست آوردن پست و مقام باشد یا رسیدن به درجات بالای علمی یا بدست آوردن شخصی یا هر چیز دیگر .
پس لطفا به خاطر خودتان هم که شده ، برای خود و چیزهایی که در افکار آرمانی شما جای دارند ابتدا ارزش قائل شوید و قبل از هر چیز ارزشش را بسنجید چون عمرمان کوتاه است و راهمان دراز ...
فرصت ندارید که بخواهید خیلی مسائل را بچشید و سپس یه این نتیجه برسید که تباه شده اید پس از تجربه دیگران استفاده کنید .
مهم نیست از مسکین ژنده پوش شهرتان بیاموزید یا بالاترین شخصیت علمی ، فرهنگی و اجتماعی کره خاکی ، مهم این است که بیاموزید و به کار ببندید .
فرصت کوتاه است غنیمت شمریدش .