این روز ها خانه تکانی می کنم
دلخوشی هایم هنوز پراکنده اند
خاطراتم روی بام نمناکند و نگاه که می کنم ...
همه اشان روی بند است ، خیس خیس .
و من منتظر که طوفانی ، بادی ، نسیمی ، بوزد
فقط بوزد .
خدا را شکر که وزید آن هم در فصلی که وزیدنش جای بسی تعجب داشت خدا را شکر که وزید
دنیا به حدی بی ارزش است که حتی لیاقت ناراحت شدن هم ندارد
لیاقت افسوس اشک .... و