سفری تا دورترین جای زمان

صداهایی مبهم می شنوم دل من میترسد و چه می گویم من من هم اکنون به آسمان تاریک در شب می نگرم چشم هایم را می بندم دو درخت می بینم در دور آسمان را می نگرم آسمان آبی تر از آنست که من می پنداشتم  آن طرف تر کمی دورتر از احساسم چشمه ایی می جوشد و خیالم که رسیده است به آنجا تنها آب پاکی می آورد از آن دور تا که شاید که بشوید دل ... مرا ناگهان من به خود می آیم من به دنبال چه هستم ؟ چشم هایم را می گشایم اما همه جا تاریک است   و صداهایی مبهم می شنوم دل من میترسد راستی حدود دو هفته پیش جواب آزمون سراریمونو زدن رو سایت ، رتبم بد نشد یعنی ۱ جورایی نسبت به  نخوندنم خیلی هم توپ شد ،  دیگه خلاصه انتخاب رشته کردم البته فقط جاهایی رو که از نیمسال دوم می پذیرفتند رو می تونستم انتخاب کنم . لازم به ذکر است اگه بجز اهواز - تهران - شیراز - تبریز جای دیگه قبول بشم اصلا نمیرم که فکر هم نمیکنم اینجاها قبول بشم ۱ روستاهایی مثل ایلام و بجنورد و ... ۱۰۰٪ قبول میشم که امکان نداره همچین جاهایی برم . ولی اصلا سرارسری نه به قیف ما میخوره نه به تیپ و قیافمون  همون مال خوش تیپا باشه ما نخواستیم !